Vakantie op Bali - 30 juli tot 10 augustus

Vakantie op Bali - 30 juli tot 10 augustus

Op 30 juli zijn we met de pont van Java naar Bali gegaan. Eigenlijk zouden we Claudia, Richard en de kinderen pas 2 augustus op Bali ontmoeten, maar we konden niet meer wachten. Wij zijn dus gelijk naar het hotel in Menjangan gefietst, waar zij die avond zouden arriveren. Zo fijn om hen allemaal weer te zien.

Vanaf 31 juli hebben we hun reisprogramma gevolgd: Menjangan, Sambangan, Ubud en nu zijn we in Sanur (en niet op Gili Trawangan). Het was vakantie. We zijn al 3 maanden onderweg, maar op 31 juli hebben wij onze eerste stranddag gehad. Zo lekker, zon, zee, strand, de familie om ons heen, beetje kaarten en heerlijk eten. Gezellig.

Op 1 augustus bleven zij nog een dag in Menjangan om te duiken en te snorkelen en zijn wij naar Lovina beach gefietst. We kwamen langs een apentempel en even later langs een groot veld bij een tempel waar veel mensen vandaan kwamen. Er was een ceremonie bezig en iedereen liep richting zee. We begrepen dat er iemand was overleden.

Bali is hindoeïstisch. Zij geloven in reïncarnatie, Cremeren is een voorwaarde om terug te kunnen keren op deze aarde. Maar als het, bijvoorbeeld door geldgebrek, tijdelijk niet mogelijk is om een overledene te cremeren, wordt het lichaam van de overledene in een tijdelijk graf gelegd. Zodra er voldoende geld is wordt het lichaam weer opgegraven en alsnog verbrand. Dat kan jaren later zijn.

De volgende ochtend om 6.00 uur zijn we de zee op gegaan om dolfijnen te zien. Gerry & Rick, niet te vergelijken met 1990. Toen waren we niet de enigen, maar nu waren er wel honderden bootjes met toeristen die allemaal zo dicht mogelijk bij de dolfijnen wilden komen om een mooie foto te schieten. Eigenlijk schaamden we ons dat we hieraan meededen, maar als je dan die dolfijnen ziet is het toch wel heel mooi en bijzonder.

Op 2 augustus de bergen in, naar Sambangan. Daar zagen we Claudia, Richard, Xavier, Yves, Fleur & Sabine weer. Zij hadden een prachtig hotel. In Nederland hadden wij al mailcontact gehad met dit hotel en afgesproken dat wij in de tuin mochten kamperen. Niks mis mee, schitterende plek en goed gezelschap.

De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt door de ‘secret gardens’ van Sambangan. Fleur voelde zich niet lekker. Zij bleef in het hotel en Richard bleef bij haar. Mooie tocht.

Op 4 augustus zijn we met z’n allen verhuisd naar Ubud. Zo’n 80 kilometer rijden. Ik ben met het busje mee gegaan en Wim & Xavier zijn gaan fietsen. De eerste 20 kilometer was ruim 1000 meter stijgen, met soms een hellingspercentage van meer dan 20%. Dat stuk hebben zij met een pickup gedaan.

Vanuit Ubud zijn we met z’n allen gaan raften, superleuk! Die avond (5 augustus) was de aardbeving in Lombok, die we in Ubud ook goed hebben gevoeld. Wij liepen door de stad, voelden de beving en vanuit de winkels en restaurants kwamen de mensen gillend naar buiten rennen. Paniek! Het duurde niet lang, 10 - hooguit 20 seconden ofzo. Later die nacht waren er nog wat naschokken.

De dag erop hebben Claudia, Xavier, Wim & ik een fietstocht gemaakt door de rijstvelden van Bali. Fleur was zo ziek dat zij de nacht van 6-7 augustus in het ziekenhuis heeft gelegen. Het infuus en de antibiotica heeft zijn werk gedaan, de volgende dag voelde ze zich gelukkig alweer stukken beter.

Ons plan was om op 7 augustus naar Gili eilanden voor de kust bij Lombok te gaan, maar door de aardbeving was dat geen optie meer. We zijn nu met z’n allen in Sanur, aan de zuidkust van Bali.  Het is vakantie en ik kan herhalen wat ik al eerder heb geschreven: “Zo lekker, zon, zee, strand, de familie om ons heen, beetje kaarten en heerlijk eten. Gezellig.”

Morgen gaan Claudia, Richard en de kinderen naar Seminyak en 12 augustus vliegen zij naar Nederland. Echt niet fijn om weer afscheid van hen te moeten nemen. Wij zullen ons dan weer moeten herpakken om terug in ons reis ritme te komen.

Eigenlijk zouden wij na hun vertrek gaan fietsen op Lombok & Sumbawa. We gaan nu eerst maar een rondje Bali doen en zien daarna weer verder.