De tijd vliegt - 7 november

De tijd vliegt - 7 november

Ons laatste reislogger-verhaal hebben we geschreven op 26 oktober. Dat is alweer bijna 2 weken geleden. De tijd vliegt, niet normaal. Over 7 weken zijn we weer thuis. Raar hoor.

De laatste dagen van oktober waren eigenlijk wat saaie fietsdagen. We durfden de route van AWOL niet te volgen, omdat deze over onverharde paden ging. We twijfelden of onze Vietnam-banden het zouden houden op de paden met geulen en kiezel. Dus kozen we voor de verharde (hoofd)wegen, die overigens niet overal even goed waren. In Vietnam werd er veel aan de weg gewerkt. Hier hebben we dat nergens gezien en zullen de gaten in de weg alleen maar groter worden en de bruggen steeds slechter.

Het mooiste moment van deze fietsdagen was de vroege ochtend. Wij zaten meestal al om 6.00 uur op de fiets. Dan was de temperatuur aangenaam (28 graden) en zagen we Laos wakker worden. De mensen kwamen hun huis uit, de markten gingen open, de kinderen vertrokken naar school en de monniken liepen met hun bedelpot door de straten.

Op 1 november zijn we naar het Bolaven Plateau gefietst. Een prachtig gebied, met veel mooie dorpen, koffieplantages en watervallen. Bolaven betekent “Plek van de Laven”, de grootste bevolkingsgroep van dit gebied. Naast de Laven wonen er nog een aantal minderheidsgroeperingen en bergstammen, zoals de Katu.

Alle toeristen die naar het Bolaven Plateau gaan, brengen een bezoek aan het Katu-dorp van captain Hook. Wij dus ook! De rondleiding van captain Hook en de verhalen die hij vertelde waren boeiend en indrukwekkend. En wij zijn niet de enigen die dat zo ervaren hebben. Op internet vonden we verslagen van anderen die er zijn geweest. Het verhaal dat zij vertellen, zou (grotendeels) ons verhaal kunnen zijn. Zie:

https://leigheros.com/2017/10/27/animism-ancestral-worship-coffee-meeting-mr-hook-on-the-bolaven-plateau/

http://www.scribblingexplorers.com/blog/captain-hook-bolaven-plateau-laos/

Via Pakse, de 2e stad van Laos, zijn we naar Champasak gefietst. Daar hebben we Wat Phu bezocht, een Khmer tempelcomplex uit de vijfde eeuw. Weer even heel wat anders.

En nu zijn we in Si Phan Don, ofwel ‘4000 eilanden’, een eilandengroep in de Mekong rivier in het zuiden van Laos. Hierover wordt geschreven: “Het is een archipel van eilanden waar de tijd stil lijkt te staan. Alles gaat hier in een rustig, laid-back tempo, zelfs voor Laotiaanse begrippen. De natuur hier is oogverblindend mooi en het is typisch zo’n plek waar je drie dagen plant maar uiteindelijk drie weken blijft.” Nou, 3 weken zal het niet worden, maar we blijven hier zeker een paar dagen.