Armenië is heftig!

We hebben nu 3 dagen gefietst in Armenië. En dat valt niet mee kan ik je zeggen.

Op dag 1, vrijdag 25 mei, hebben we 35 kilometer afgelegd en daar hebben we ruim 7 uur over gedaan. Hoe hoger we kwamen, hoe mooier de omgeving. Na 7 uur zwoegen hadden we het wel gehad. We hebben aan een klein bergriviertje onze tent opgezet. Heerlijk geslapen en zaterdag met nieuwe energie de laatste kilometers tot aan de pas gereden. YES, GEHAALD!!!

En dan denk je lekker te mogen dalen. Dalen wel ja, maar niet lekker. De weg is zo slecht dat we niet harder kunnen rijden dan 15 km/uur. Vooral hard remmen dus. We zijn weer gedaald tot 750 meter naar Kapan.

Het doel van vandaag was Goris; iets meer dan 50 kilometer. Moet te doen zijn toch. We hadden echter niet naar het hoogteprofiel gekeken. Vol goede moed zaten we om 7.00 uur op de fiets. Toen was het nog heerlijk rustig op de weg. We begonnen met een klim van 3 kilometer 9% en daarna 7% .... Om 13.00 uur hadden we 25 kilometer gereden (eerst 15 omhoog, toen 5 naar beneden en daarna weer 5 omhoog). Het was ondertussen ook druk geworden op de weg. Niet echt lekker fietsen. We ergerden ons aan de vele vrachtwagens.

Toen we even stil stonden om wat te eten, stopte er zo'n oude, stinkende Russische truck. Hij moest naar Goris en als we wilden konden we mee. Dat hebben we gedaan. En zo hebben we heerlijk gebruik gemaakt van onze grootste ergernis. Achteraf gezien maar goed ook. De 25 kilometer die we in de truck hebben gezeten waren eerst 700 hoogtemeters dalen (naar een rivierbedding) en daarna weer 700 meter stijgen. En zo zijn we vandaag toch in Goris aangekomen. Doel gehaald!

We zitten nu fris gedoucht in een gezellige hostel en het regent keihard. Hebben we weer goed gedaan vandaag.