Rondje fietsen vanuit Tbilisi - 18 t/m 25 juni

Rondje fietsen vanuit Tbilisi - 18 t/m 25 juni

We zijn weer thuis. Zo voelt het nu we weer terug zijn in Tbilisi in het kleine hotel van Gocha. We hebben gewoon weer onze eigen kamer, kunnen gebruik maken van de keuken en de wasmachine. We kennen de weg, weten hoe we naar de stad kunnen lopen en in welke winkel ze muesli en yoghurt hebben. Het hotelletje heeft een klein terras waar we heerlijk in de schaduw kunnen zitten.

We zijn nu bijna 8 weken weg. Het onderweg zijn, het onbekende, niet weten wat we die dag weer mee gaan maken en waar we zullen slapen, bevalt ons prima. Maar nu we weer hier zijn merken we dat het ook best veel energie kost. Gisteren waren we zo moe. Geen puf om de stad in te gaan, we hebben dus weinig gedaan. Vooral veel op bed gelegen. Daar waren we aan toe.

De afgelopen week hebben we een ronde gefietst. We hadden vooraf niet echt een doel. We wilden wel naar Mtskheta. Dit was de hoofdstad van het koninkrijk Georgië van de 3e tot de 5e eeuw nC, de locatie waar het christendom werd uitgeroepen tot de officiële religie en nu nog steeds het hoofdkwartier van de Georgisch Orthodoxe kerk. Mtskheta ligt maar 20 km van Tbilisi en ‘Garmin’ wijst ons de weg.

Garmin & Georgië blijken echter niet zo’n goede combi. Ondanks dat we ‘zandpaden vermijden’ hebben ingesteld, stuurt hij ons over de meest onbegaanbare paden. Grind, grote keien of toch gewoon een zandpad. En soms was het pad zo steil dat het niet te doen was om lopend in je eentje de fiets omhoog te duwen. Dus dan duwden we samen. Eerst de ene fiets omhoog en weer terug om de andere fiets te halen. Zo hebben we de afgelopen dagen heel wat kilometers gemaakt.

Vanuit Mtskheta zijn we noordwaarts naar het Bazaleti meer gefietst. Mooi gebied! Daar hebben we Garmin uitgezet en hebben we gewoon de weg gevolgd, tot we bijna in Zuid-Ossetië terecht kwamen. We wisten dat dit een plek is waar je niet moet zijn. Op de site met reisadviezen staat:
“Onveilige gebieden

Reis niet naar de Georgische regio’s Abchazië en Zuid-Ossetië. Na een oorlog tussen Rusland en Georgië in 2008 verklaarden Abchazië en Zuid-Ossetië zich onafhankelijk. Rusland steunt dit.

Nederland steunt de territoriale integriteit van Georgië en erkent de onafhankelijkheid van deze gebieden niet. De regering van Georgië oefent geen controle uit in deze regio’s. Deze 2 Georgische regio’s zijn bijna helemaal afgesloten voor internationaal verkeer. De veiligheidssituatie is er niet stabiel. Bij de feitelijke grens tussen de Georgische regio’s Abchazië en Zuid-Ossetië met Georgië blijft het gevaarlijk. Er wordt soms geschoten. Ook worden regelmatig mensen aangehouden. Vermijd controleposten van Russische militairen en gewapende groepen bij feitelijke grens.”

Dus omgekeerd en dezelfde weg terug. We wilden naar Gori, de geboorteplaats van Stalin. Om daar te komen konden we kiezen uit weer 30 km over zand- en grindpaden of een stuk snelweg. De vluchtstrook van de snelweg, glooiend, wind in de rug, was de beste optie!

Bij Gori konden we de rivier over, om vervolgens op ons gemakje over een rustige asfaltweg terug richting Tbilisi te rijden. Met nog een ommetje naar de Sioni Areni kerk (prachtig gelegen kerkje) en naar Uplistsikhe (een oude uit de rotsen gehouwen stad). We reden door de wijnstreek, prachtig!

Het was een lekkere laatste week van het 1e deel van onze reis (Iran-Armenië-Georgië). We gaan ons nu voorbereiden op de reis naar Kuala Lumpur en vanmiddag gaan we nog naar één van de badhuizen in Tbilisi.

Morgenmiddag fietsen we naar de luchthaven. Dan hebben we alle tijd om de fietsen in te pakken en in te checken. Inclusief fietsen mogen we 30 kgr per persoon meenemen en 7 kgr handbagage. We hebben wel wat meer kilo’s. We zullen daar zien of het lukt om alles mee te krijgen ……….