Maleisië bevalt ons prima

Maleisië bevalt ons prima

Het is vandaag 2 juli, we zijn nu 2 maanden onderweg. De tijd vliegt. We hebben nu 3 dagen in Maleisië gefietst en dat is heerlijk!

Zaterdag (30 juni) zijn we naar de Batu Caves gegaan. Dat is een hindoeïstisch heiligdom in een kalkstenen grot, zo’n 15 km ten noorden van Kuala Lumpur. Een lange trap leidt naar de grot. Ze zijn nu bezig met een grote renovatie, waardoor de meeste tempeltjes en beelden in de grot waren afgedekt. Wel grappig, alle materialen moeten via die lange trap naar boven en ze vragen de bezoekers een emmertje zand of wat stenen mee te nemen. Slim! Omdat er weinig te zien was in de grot, waren de apen de grootste attractie.

Vanuit de Batu Caves zijn we dwars door Kuala Lumpur richting westkust gefietst. Het is heet en de luchtvochtigheidsgraad is hoog. Op de fiets hebben we daar totaal geen last van. Fietsen hier kost weinig energie, het geeft juist wat verkoeling. Het is vlak, de wegen zijn goed en het links rijden gaat vanzelf, geen probleem. Vergeleken met Iran, Armenië & Georgië is het hier rustig op de weg. Zelfs in Kuala Lumpur was het fietsen goed te doen. Wel veel verkeer, maar ze rijden meer relaxed. Minder getoeter en ze houden veel beter rekening met ons. Er zijn nauwelijks fietsers. Wel veel brommers, daar moet je nog het meest voor uitkijken.

Toen we zaterdag een slaapplek wilden gaan zoeken, kwam er een wielrenner aan. De enige fietser die we die dag hebben gezien. Hij heeft ons naar een dorp gebracht, met een groot park met op de hoek een Mc Donald’s. Geweldig! WiFi, een WC, water om ons te wassen en natuurlijk Mc Flurry’s. Nee, geen Big Mac. Het was een dorp waar veel Chinezen wonen, dus volop eettentjes op straat met allerlei lekkere hapjes. In het park was het gezellig. Er kwamen veel mensen langs om een praatje te maken. Dat is ook zo leuk hier, (bijna) iedereen spreekt Engels.

Gisterenochtend (zondag 1 juli) regende het. Het was dan ook pas tegen 12.00 uur dat we alles hadden ingepakt en de laatste kilometers naar de kust hebben gefietst. Het is geweldig rijden hier. Een mix van culturen, mooie kampungs, veel plantages, vriendelijke mensen en overal leuke eettentjes. Ze hebben hier ook heerlijke ijsdrankjes met vers fruit (lijkt op slush puppy’s). De watermeloen is onze favoriet. Toen we onderweg stopten om er een te kopen, kregen we er gratis eten bij en daarna allebei nog een beker van een halve liter.

Een paar kilometer verder hoorden we  muziek. Even kijken dus. En zo kwamen we terecht op een bruiloft. Er zijn denk ik 50 foto’s van ons gemaakt door de fotograaf. Wij met het bruidspaar, met de ouders van hem, met de ouders van haar, met z’n allen, met de rest van de familie ….. En daarna wilden de bruiloftsgasten nog graag een selfie met ons er op. Ook daar kregen we eten. Die ontmoetingen zijn zo leuk.

En toen was het 4 uur, dus weer tijd om een slaapplek te gaan zoeken. Onderweg hadden we regelmatig borden gezien met “homestay”, dat leek ons wel iets. Bij mensen thuis en toch de luxe van een douche. We zijn bij 2 homestay's langs geweest, maar er was niemand  thuis. Misschien waren zij ook bij de bruiloft??? En weer kwamen we iemand tegen die ons wilde helpen. We konden niet bij hem slapen. Daar had hij geen ruimte voor. Maar we konden wel bij hem douchen en hij kon ons daarna naar een goede kampeerplek aan de zee brengen. Het was een prima plek. Het heeft vannacht echter heel hard geregend. Zo hard dat er een paar centimeter water onder het grondzeil van de tent stond. Dat ging niet helemaal goed. Vandaag (maandag 2 juli) is de dag begonnen met het maken van een waslijn om het luchtbed (we hebben er nog maar één, die van mij is stuk) en de slaapzakken (die gebruik ik nu als matras) te laten drogen. Daarna weer een mooie tocht door de plantages, vooral met oliepalmen en kokospalmen. Onderweg veel apen, varanen en vogels gezien.

We slapen vannacht in een hotel. Wat een luxe, heerlijk koel en geen muggen, dat is genieten! We blijven morgenochtend hier. Dan zullen we nog wat foto’s op de site zetten.  Het plan is om s’middags naar Port Dickson te fietsen. Dat is maar 40 kilometer.

En tenslotte: We krijgen veel reacties op onze reisverhalen en foto’s (via de reislogger, de mail of WhatsApp). Dat vinden we superleuk! Dank je wel hiervoor.