De laatste dagen in Iran - 16 t/m 23 of 24 (??) mei

22 mei 2018 - Kharvana, Iran

Het zuiden van Iran is schitterend! Na onze "5 sterren vakantiedag/-nacht" van 15 mei zijn we 16 mei weer op de fiets gestapt. Op weg naar Tabriz, de op één na grootste stad van Iran; zo'n 200 kilometer fietsen. We reden over de hoogvlakte, met links en rechts van ons hoge besneeuwde bergtoppen. Prachtige tocht, lekkere temperatuur, wind in de rug en alle 27 versnellingen zijn gebruikt. We hebben 2x een mooie kampeerplek gevonden.

Zowel 17 als 18 mei kwamen we toevallig langs een grote markt, waar alleen mannen waren. Tussen die 1000-en mannen was ik de enige vrouw. We hadden dan ook veel bekijks en er werden weer de nodige foto's gemaakt.

Zo grappig, ook onderweg stoppen auto's omdat ze graag met ons op de foto willen.

Op 18 mei, ongeveer 20 kilometer voor Tabriz, net na een pittige klim, kwam er een wielrenner naast ons rijden. Hij woonde in Tabriz, of we zin hadden om met hem mee te gaan. Natuurlijk! Na 2 dagen wild kamperen is een douche wel lekker.

Wat een geluksvogels zijn wij toch. Blijkt hij met zijn hele familie in een groot huis te wonen, waar ieder een eigen etage heeft. Hij woonde op de bovenste verdieping en daar mochten we slapen. Bij zijn broer, 2 etages lager, kregen we een heerlijke lunch. De dochter van zijn zus sprak prima Engels. s'Middags hebben ze ons de stad laten zien. Onze gastheer bleek naast een wielrenfiets, 3 auto's en een prachtig appartement, ook nog een penthouse te hebben. Daar zijn we s'avonds geweest, samen met zijn moeder, broer, schoonzus en hun schattige zoontje. Wat een uitzicht over de verlichte stad!

Op 19 mei zijn we naar Kandovan geweest. Een mooi bergdorp met rotswoningen, 60 kilometer van Tabriz. Een super zware tocht. Ook met bergverzet voor ons (lees 'voor mij') niet altijd te fietsen. We hebben dan ook zeker 7 uur over die 60 kilometer gedaan. Die nacht hebben we in een rotswoning geslapen.

De dag daarop dus heerlijk afdalen. Het is goed voor je ego om dezelfde weg terug te rijden. Niet normaal wat wij hebben geklommen. Als ik eerst de terugweg had gedaan, was ik nooit aan de heenweg begonnen.

Bij Tabriz was het lastig om de juiste weg te vinden, een kleine weg richting Armenië. Die weg volgen we nu 2 dagen. Zooooooooooooo ongelooflijk mooi. We rijden in de bergen, veel klimmen en dalen, maar absoluut de moeite waard. Het is soms heel ruig, dan weer prachtig groen en we passeren dorpjes waar de tijd heeft stilgestaan.

We zijn nu (22 mei) in Kharvana, 50 kilometer voor de grens met Armenië. We hadden gehoopt hier een hotelletje te vinden, maar dat is er niet. We kamperen nu in het stadspark. Het hele dorp is al komen kijken.

We hebben nu 935 kilometer gefietst. Morgen rijden we naar de grens. Even kijken hoe dat gaat. Misschien gaan we morgen al de grens over en anders wordt dat overmorgen. Ben benieuwd wat Armenië ons gaat brengen. Iran was (is) in ieder geval een geweldige ervaring.

Foto’s

6 Reacties

  1. Willeke:
    22 mei 2018
    Als ik eerst de terugweg had gedaan, was ik nooit aan de heenweg begonnen. Wat een wijsheid. Geldt eigenlijk voor alles: gewoon doen en op je af laten komen. Nou dat geldt voor jullie in ieder geval wel. Ik ben trots op jullie en ook wel een beetje jaloers. Gr Willeke
  2. Carla:
    22 mei 2018
    Weer een super verslag met ontbering maar daar tegenover ook een warm onthaal van de bevolking! Ben benieuwd hoe dat Armenië jullie gaat bevallen globetrotters! Succes en liefs van Carla 😀😘
  3. Conny Driesen:
    22 mei 2018
    Grandioos!! Dat je bij zoveel mensen een glimp van hun leven mag opvangen!!!
  4. Jozien:
    22 mei 2018
    Wat beschrijf je het toch geweldig, bijna het gevoel dat ik er ook bijben😉
  5. Anneke Verheije:
    23 mei 2018
    Wat een fantastische, gastvrije mensen wonen daar ! En jullie zullen met jullie open, geïnteresseerde houding deze gastvrijheid en spontaniteit ook oproepen.
    Geweldige foto's; ik beleef het echt een beetje mee op deze manier!
  6. Diana Giljam:
    23 mei 2018
    Wat toch weer een mooi verslag Jet, zo zijn we er allemaal een beetje bij!